Τα οδοντικά εμφυτεύματα αποτελούν την πιο σύγχρονη και άρτια λύση της
αντικατάστασης των χαμένων δοντιών, τόσο λειτουργικά όσο και αισθητικά.
Aντικαθιστούν πλήρως ένα δόντι, χωρίς να διαφοροποιείται η εικόνα τους από τα φυσικά δόντια αλλά και χωρίς να υπάρχει καμία λειτουργική διαφοροποίηση για τον άνθρωπο που τα φέρει, ο οποίος μπορεί να μασήσει, να μιλήσει και να χαμογελάσει χωρίς κανένα πρόβλημα.
Το οδοντικό εμφύτευμα χρησιμεύει ως αντικαταστάτης του τμήματος της ρίζας του δοντιού που λείπει και παρέχει συγκράτηση και στήριξη σε μία μόνιμα στερεωμένη ή αφαιρούμενη προσθετική εργασία πάνω από αυτό. Καταλληλότερο υλικό για τη χρήση σε οδοντικά εμφυτεύματα θεωρείται το καθαρό τιτάνιο αλλά τα τελευταία χρόνια υπάρχουν και εμφυτεύματα ζιρκονίας καθώς επίσης και εμφυτεύματα μείγματος τιτανίου και ζιρκονίας. Για πάνω από 50 χρόνια το τιτάνιο χρησιμοποιείται στον τομέα της ιατρικής για εμφυτεύματα και τεχνικές αρθρώσεις καθώς έχει πολλά θετικά χαρακτηριστικά με σημαντικότερο την βιοσυμβατότητα του με τους περιβάλλοντες ιστούς.
Τα οδοντικά εμφυτεύματα έχουν πολλές εφαρμογές στην σύγχρονη οδοντιατρική. Σε περιπτώσεις μερικής νωδότητας μπορούν να στηρίξουν ακίνητες γέφυρες και να αποφευχθεί μια μερική οδοντοστοιχία ή η παρασκευή φυσικών δοντιών στηριγμάτων. Τα οδοντικά εμφυτεύματα έχουν εφαρμογές και σε περιπτώσεις ολικής νωδότητας όπου μπορούν να σταθεροποιήσουν μια ολική οδοντοστοιχία μετατρέποντάς την σε επένθετη, ή όταν υπάρχει η δυνατότητα τοποθέτησης μεγαλύτερου αριθμού εμφυτευμάτων αυτά μπορούν να υποστηρίξουν μια ακίνητη υπερκατασκευή ολικού φραγμού. Ειδικά οδοντικά εμφυτεύματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε ορθοδοντικές θεραπείες παρέχοντας τη δυνατότητα αγκίστρωσης σε περιοχές που δεν υπάρχουν φυσικά δόντια. Οι προσθετικές εφαρμογές ποικίλουν ανάλογα με την κλινική περίπτωση και τις απαιτήσεις του ασθενή, και η επιλογή τους πρέπει να γίνεται μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της λεπτομερούς κλινικής εξέτασης και της προσεκτικής διαμόρφωσης του σχεδίου θεραπείας.
Η εισαγωγή των εμφυτευμάτων γίνεται στο ιατρείο με τοπική αναισθησία, αφού μελετηθεί λεπτομερώς το περιστατικό τόσο κλινικά όσο και ακτινογραφικά. Η διαδικασία είναι ανώδυνη και η μετεγχειρητική πορεία επίσης. Οποιαδήποτε ενόχληση αντιμετωπίζεται με κοινά παυσίπονα. Χρειάζεται να παρέλθει μια περίοδος 3-6 μηνών για ολοκληρωθεί η διαδικασία της “οστεοενσωμάτωσης”, προκειμένου να ακολουθήσει στη συνέχεια το στάδιο της προσθετικής αποκατάστασης, που περιλαμβάνει την τοποθέτηση της στεφάνης που απομιμείται τη μύλη του δοντιού.
